27 września 1939 r. w oblężonej przez Niemców Warszawie powołano do życia Służbę Zwycięstwu Polski, organizację która dała początek Polskiemu Państwu Podziemnemu.

Przegrana Polski w kampanii wrześniowej 1939 r. nie oznaczała upadku państwowości polskiej. We Francji został utworzony rząd emigracyjny, na czele którego stanął generał Władysław Sikorski (1881-1943), pełniąc jednocześnie funkcję naczelnego wodza, a urząd prezydenta powierzono Władysławowi Raczkiewiczowi. Jeszcze wcześniej w oblężonej przez Niemców Warszawie zapadła decyzja o kontynuowaniu walki w warunkach konspiracyjnych. Koncepcję takich działań przedstawił gen. Michał Tokarzewski- Karaszewicz podczas spotkań z gen. Juliuszem Rómmlem -dowodzącym obroną stolicy oraz Stefanem Starzyńskim – prezydentem Warszawy. Zyskał ich aprobatę dla swych działań oraz otrzymał środki finansowe w kwocie ponad 1 mln złotych na potrzeby przyszłej organizacji. Starzyński przekazał również 500 czystych, ale podpisanych i opieczętowanych blankietów dokumentów tożsamości. 26 września 1939 r. do Warszawy brawurowym lotem przedostał się major Edward Galinat z takim samym zadaniem zleconym mu przez marszałka Edwarda Rydza-Śmigłego. Tokarzewski po spotkaniu z nim przystąpił do tworzenia podziemnych struktur pod nazwą Służby Zwycięstwu Polski, która miała być wzorowana na Polskiej Organizacji Wojskowej, funkcjonującej w okresie I wojny światowej. Do końca września 1939 r. gotowy był zrąb struktur. Na początku października 1939 r. do okupowanej już przez Niemców Warszawy przybył płk Stefan Rowecki, dowodzący w trakcie kampanii wrześniowej Warszawską Brygadą Pancerno-Motorową, który został mianowany na szefa sztabu struktur konspiracyjnych. W ramach podjętych działań SZP istotnym było gromadzenie i magazynowanie broni, a przed wszystkim rozbudowa struktur. Konspiratorzy 5 października 1939 r. podjęli nieudaną próbę przeprowadzenia zamachu na Adolfa Hitlera, w trakcie przyjmowania przez niego defilady wojsk niemieckich w Warszawie. W listopadzie 1939 r. SZP została rozwiązana, a w jej miejsce gen, Sikorski powołał Związek Walki Zbrojnej (ZWZ), pod komendą gen. Kazimierza Sosnkowskiego.