Kolejne dzieła Tamary Łempickiej trafiły do kolekcji Muzeum Narodowego w Lublinie. To wczesny szkic „Wzburzone konie” z 1925 r. oraz dwa obrazy: „Misa z owocami” z 1949 r. i „Holenderka II” z 1957 r. Dzieła trafią na stałą wystawę poświęconą życiu i twórczości Łempickiej.

Wystawa „Tamara Łempicka – ponad granicami” jest organizowana przez Muzeum Narodowe w Lublinie we współpracy z Tamara de Lempicka Estate. Zakup prac od kolekcjonera z Meksyku został zrealizowany ze środków rezerwy ogólnej Prezesa Rady Ministrów przy udziale Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego (MKiDN).

– Nie licząc zakupu kolekcji Czartoryskich, w ciągu ostatnich kilku lat tylko z budżetu MKiDN przeznaczyliśmy ponad 115 milionów na wzbogacanie polskich zbiorów. Zakupiliśmy m.in. prace Tycjana, Bruegla, Canaletta, ale także polskich artystów – zaczynając od Matejki po Łempicką właśnie – których dzieła, w tym rzeźby, trafiły do instytucji publicznych – powiedział minister kultury i dziedzictwa narodowego Piotr Gliński podczas prezentacji nowych zakupów.

Muzeum Narodowe w Lublinie rozbudowuje kolekcję prac Łempickiej o kolejne dzieła z kolekcji Victora Manuela Contrerasa. Praca „Wzburzone konie” uzupełni zbiór obiektów na papierze pochodzących z 1. poł. XX w. Rysunek pozwala zaobserwować nie tylko wrażliwość artystyczną Łempickiej, ale również szczegóły jej dojrzałego warsztatu, na który miała wpływ nauka w Academie Ranson.

Obraz „Misa z owocami” jest przykładem martwej natury. Starannie ułożone w białej porcelanowej misie jabłka, gruszki, winogrona oraz śliwy, udekorowane listowiem, cechują się geometryzacją kształtów, jednak widoczne pozostaje zachowanie klasycznych zasad harmonii i równowagi. Łempicka podejmowała temat martwych natur od l. poł. 20. XX w. aż do śmierci w 1980 r.

Obraz „Holenderka II” jest przykładem nowego języka malarskiego wypracowywanego przez Łempicką w latach 50. XX w. W pracach z tego okresu można zauważyć powolne odejście od zdefiniowanego w latach 30. XX w. stylu.

Arkadiusz Słomczyński