Kuczki to z dzisiejszego punktu widzenia osobliwość architektoniczna, którą w niektórych polskich miastach widzimy do dziś. To swoisty ślad historii, pozostały po polskich Żydach. Gdzie możemy je obecnie podziwiać  i kto o nie dba? ?

Żydowskie Święto Szałasów/Namiotów (Sukkot) obchodzone jest we wrześniu lub październiku. Wyznawcy judaizmu upamiętniają w ten sposób ucieczkę swoich przodków z Egiptu i drogę do Ziemi Obiecanej. W trakcie tej wędrówki Izraelici mieszkali w szałasach lub namiotach. Na pamiątkę tego podczas święta ortodoksyjni Żydzi mieszkają 7 dni poza domem w podobnych konstrukcjach, czyli kuczkach.  kuczek.

Dziś w Polsce nie mieszka tak wielu Żydów, jak przed II wojną światową. W wyniku ich zagłady, zaplanowanej, zorganizowanej i przeprowadzonej przez Niemców   unicestwiono około 3 mln ludzi. . Po Żydach polskich zostały jednak  ślady ich codziennego życia. .

Gdzie postawić namiot, gdy brak miejsca na podwórku?

Żydzi mieszkający w polskich kamienicach w  nie zawsze mieli możliwość budowy na podwórkach okazjonalnych namiotów, w których mogliby celebrować Święto Szałasów. Zamiast tego dobudowywali do mieszkań od zewnętrznej strony coś, co wyglądało na zabudowany balkon lub werandę. Była to właśnie kuczka.  Jednak różniła się od zwykłego balkonu tym, że  konstrukcja ta miała otwierany dach. Kuczki najczęściej wykonywano z drewna. Pozwalali sobie na nie dobrze sytuowani Żydzi. Ich nazwy wzięły się od staropolskiego słowa kucza, oznaczającego  dom lub szałas.

Czy jeszcze gdzieś w Polsce są kuczki?

Kuczki możemy zobaczyć jeszcze dziś w przestrzeni wielu miast w Polsce, m.in. w Płocku, Łodzi, Lublinie, Chełmie, Radomiu i wielu innych. Niektóre z nich są ratowane, odrestaurowywane i przenoszone do muzeów. Tak stało się m.in. z kuczką z Szydłowca, którą całkowicie zdemontowano z domu rodziny  Bekielów i przekazano ją na rzecz  instytucji muzealnych. Pracownicy Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN i Muzeum Wsi Radomskiej pieczołowicie zinwentaryzowali każdy jej element. Następnie zabytek poddano żmudnemu procesowi naprawy i zakonserwowano. Dzięki temu  kuczkę tę można oglądać w Państwowym Muzeum Etnograficznym w Warszawie. Co ważne, odtworzono również mechanizm otwierania dachu, dzięki któremu kuczka różni się od zwykłego zabudowanego balkonu lub werandy.