28 listopada 1894 r. w Poznaniu urodził się Arkady Fiedler, jeden z najbardziej znanych polskich pisarzy i globtroterów. Na jego książkach wychowało się kilka pokoleń Polaków. W okresie rządów komunistów w Polsce, kiedy wyjazdy za granicę były utrudnione lub wręcz niemożliwe, książki Fiedlera (m.in. „Ryby śpiewają w Ukajali”, „Kanada pachnąca żywicą”, „Wyspa Robinsona” i „Mały Bizon”) dawały namiastkę dalekich wypraw i przygód w egzotycznych krajach.

A. Fiedler w swoim 91-letnim życiu odbył 30 podróży w tak odległe od Polski miejsca jak Brazylia, Peru, Gujana, Indochiny czy Tahiti. Na wyprawy zapraszał często różnych towarzyszy. W czasie wyprawy na Madagaskar, mającej rozpoznać możliwości osadnicze na wyspie, byli z nim przedstawiciele organizacji żydowskich. Każdy wyjazd poprzedzały staranne przygotowania, poznawanie map, atlasów, opracowań naukowych, nawiązanie kontaktów z Polonią. Rezultatami podróży były pasjonujące książki, w których przestawiał miejscowych ludzi i zwierzęta, kształtował w czytelnikach szacunek do innych kultur i narodów. Jego reportaże i powieści ukazały się w ponad 20 językach, a liczba książek na całym świecie zbliżyła się do 20 mln.

Podróżnik zapisał również patriotyczną kartę. Należał do Polskiej Organizacji Wojskowej, uczestniczył w powstaniu wielkopolskim (1918-1919), potem służył w żandarmerii. Wybuch II wojny światowej zastał go, jako żołnierza rezerwy, na Tahiti na Oceanie Spokojnym. Porzucił egzotykę na rzecz walki z Niemcami, przedostał się do Francji i wstąpił do utworzonej tam armii polskiej, a następnie służył w Wielkiej Brytanii jako porucznik piechoty. Zebrał materiały do reportaży o bohaterstwie polskich pilotów wsławionych w Bitwie o Anglię, publikując  głośną książkę „Dywizjon 303”. Opisał także wysiłek wojenny marynarzy.

Po wojnie wrócił do Polski i zamieszkał pod Poznaniem. Nadal podróżował i pisał. Ze swych podróży badawczych przywoził liczne i cenne okazy przyrodnicze i etnograficzne. W grudniu 1973 r. otwarte zostało prywatne muzeum podróżnicze w jego domu w Puszczykowie, istniejące do dziś. W czasie ostatniej wyprawy do Afryki w wieku 87 lat doznał udaru, po którym musiał  ponownie nauczyć  się mówić i pisać. Zmarł 7 marca 1985 r.