W wyniku połączenia dwóch prywatnych linii lotniczych Aerolot i Aero 29 grudnia 1928 r. powołano do życia Polskie Linie Lotnicze „LOT”.  Faktyczną działalność rozpoczęły 1 stycznia 1929 r., stając się jednym z najstarszych aktywnych przewoźników lotniczych na świecie.

Początki „LOT-u” były skromne, ale pełne ambicji. Jego flota składała się z 21 samolotów, które obsługiwały zarówno krajowe, jak i międzynarodowe trasy. Pierwszy lot do Bukaresztu, uruchomiony 1 kwietnia 1930 r., był początkiem ekspansji tej linii na międzynarodową arenę lotniczą. Wkrótce potem dołączyły inne kierunki, takie jak Ateny, Bejrut i Helsinki.

W 1930 r. „LOT” dołączył do prestiżowego grona Międzynarodowego Zrzeszenia Przewoźników Powietrznych (IATA). W 1933 r. LOT przeniósł swoją bazę z lotniska mokotowskiego na nowe, nowoczesne lądowisko zorganizowane  na Okęciu. W latach 1935-1936 flota została wzbogacona o najnowocześniejsze wówczas samoloty, takie jak Douglas DC-2, Lockheed L-10A Electra i Junkers Ju 52/3m, a później Lockheed L-14H Super Electra.

W latach 30. XX wieku „LOT” był świadkiem i uczestnikiem znaczących wydarzeń w historii lotnictwa. W 1938 r. jego dyrektor naczelny, mjr pil. Wacław Makowski, wraz z pilotem Zbigniewem Wysiekierskim, dokonał pionierskiego przelotu dwusilnikowego samolotu komunikacyjnego z wytwórni w USA do Warszawy.  Trwał on 85 godzin, a  pokonano wówczas 24 850 km.

W przededniu II wojny światowej, w 1939 r., „LOT” miał w swojej flocie 26 samolotów i zatrudniał 694 wysoko wykwalifikowanych pracowników. Sieć połączeń lotniczych „LOT-u” liczyła 10 200 km i obejmowała 15 krajów. Wybuch II wojny światowej wywołany napaścią III Rzeszy na Polskę we wrześniu 1939 r. brutalnie przerwał rozwój „LOT-u”. Większość floty została zniszczona lub internowana, a działalność firmy zawieszona. Działalność wznowiono dopiero po 1945 r.