Alfred Taitelbaum urodził się 14 stycznia 1901 r. w Warszawie w rodzinie żydowskich przemysłowców, w której łączono przywiązanie do religijnych tradycji żydowskich z asymilacją do kultury polskiej. Już w czasie nauki w gimnazjum odnotowano jego niezwykłe zdolności do nauki, a późniejszy dorobek naukowy zapewnił mu ważne miejsce w historii filozofii.
W 1918 r. podjął studia na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Warszawskiego, początkowo w zakresie biologii, a następnie filozofii. Został uczniem prof. Stanisława Leśniewskiego, wybitnego logika, który odkrył jego talent matematyczny i logiczny. W 1923 r. przyjął nazwisko Tarski i przeszedł na katolicyzm, uważał się bowiem za Polaka i pozostał wierny polskości do końca życia. W 1926 r. został najmłodszym matematykiem w Polsce z tytułem docenta i rozpoczął pracę na Uniwersytecie Warszawskim.
Już wówczas rozwinął w kilku artykułach tzw. semantyczną koncepcję prawdy, dzięki czemu zapewnił sobie trwały wkład w światową filozofię. Jego idee interesowały kręgi filozoficzne, wyznaczające rozwój filozofii w powiązaniu z analizami matematyczno-logicznymi i racjonalnością w obszarze empirycznych nauk przyrodniczych. Tarski wszedł w kontakt z tzw. Kołem Wiedeńskim, co zaowocowało wizytą głównego przedstawiciela tego środowiska, Rudolfa Carnapa, w Warszawie w 1930 r. Idee Tarskiego stały się obiektem debat czołowych matematyków, logików i przedstawicieli filozofii neopozytywistycznej.
W sierpniu 1939 r. wyjechał do Stanów Zjednoczonych i zaczął pracować jako wykładowca na Uniwersytecie Harvarda. W Warszawie pozostawił rodzinę, w tym żonę z córkami, które szczęśliwie przeżyły wojnę. W okresie powojennym związał się z Uniwersytetem Kalifornijskim w Berkeley, gdzie nawiązał znajomość z późniejszym polskim noblistą, Czesławem Miłoszem. Tarski wniósł wielki wkład w ugruntowanie odrębnej pozycji logiki, jako autonomicznej dziedziny naukowej, korzystającej z dorobku filozofii i matematyki. Dzięki temu wymieniany jest obok Arystotelesa, Gottloba Frege oraz Kurta Gödla w szeregu najwybitniejszych logików. Zmarł 26 października 1983 r.