25 marca 1977 r. został podpisany w Warszawie „Apel do społeczeństwa polskiego”. Jest on uważany za dokument założycielski Ruchu Obrony Praw Człowieka i Obywatela (ROPCiO) – organizacji opozycyjnej, która obok Komitetu Obrony Robotników (KOR) działała w komunistycznej Polsce przed powstaniem „Solidarności”.

Władze komunistyczne w Polsce po wydarzeniach czerwcowych 1976 r. rozpętały falę brutalnych represji wobec ich uczestników. Spotkało się z to z nieoczekiwaną dla komunistów akcją pomocową skierowaną do opozycjonistów.  Składały się na nią działania prawne, wsparcie finansowe i lekarskie. Pomoc ta miała  oddolny charakter, który przybrał formę zorganizowaną po powstaniu we wrześniu 1976 r. Komitetu Obrony Robotników (KOR). 

 Wiosną 1977 r. doszło do stworzenia innych od KOR struktur opozycyjnych wobec władz komunistycznych w Polsce, a mianowicie Ruchu Obrony Praw Człowieka i Obywatela. W jego szeregach znaleźli się przedstawiciele środowisk niepodległościowych wywodzący się jeszcze z okresu II Rzeczypospolitej, żołnierze Armii Krajowej, więźniowie polityczni, czy też działacze rozbitej w 1970 r. organizacji konspiracyjnej „Ruch”. Wśród postulatów zawartych w „Apelu” jego sygnatariusze, poza kwestiami dotyczącymi obrony praw człowieka i obywatela, podnosili problematykę pełnego odzyskania niepodległości przez Polskę, w tym również zniesienia zależności od Związku Sowieckiego.

Apel po podpisaniu został przekazany marszałkowi parlamentu komunistycznej Polski, jak również ks. kard. Stefanowi Wyszyńskiemu prymasowi Polski, a informacja o nim trafiła także do  zagranicznych dziennikarzy. Co ciekawe, ROPCiO nie posiadał żadnych wewnętrznych struktur ani władz. Pewną funkcję reprezentacyjną pełnili dwaj rzecznicy: Andrzej Czuma i Leszek Moczulski. 

Na terenie kraju wkrótce zostały utworzone punkty konsultacyjne organizacji (m.in. w Warszawie, Łodzi, Katowicach Lublinie i Gdańsku). Uczestnicy ROPCiO wydawali bezdebitowe czasopisma („Opinia”, „Gospodarz” i in.), organizowali manifestacje, m.in. w związku z przypadającą w 1978 r. 60-rocznicą odzyskania przez Polskę niepodległości. Mieli oni również wpływ na powstawanie niezależnych od komunistów Wolnych Związków Zawodowych (Śląsk i Gdańsk). W związku ze swoją działalnością uczestnicy ROPCiO byli represjonowani przez władze komunistyczne (aresztowania, zwolnienia z pracy itp.).