Karol Brzostowski, pochodzący z zasłużonej rodziny szlacheckiej z Wileńszczyzny, chciał robić karierę wojskową, ale nie pozwolił mu na to stan zdrowia. W 1819 r. osiadł w rodzinnych dobrach sztabińskich, gdzie przez kolejne 35 lat zaangażował się w pracę w swoim majtku, który nazywano Rzeczpospolitą Sztabińską.. Chorował na serce, którego nie udało się mu wyleczyć. 168 lat temu jej twórca  zmarł.

Brzostowski zajął się reformowaniem  dóbr  w okolicy Sztabina w pobliżu Augustowa (dzisiejsza północno-wschodnia Polska). Obszerny majątek był  zadłużony, zaś jego mieszkańcy żyli w biedzie i pijaństwie. Właściciel Postanowił więc wprowadzić zmiany w myśleniu i postępowaniu chłopów, nauczyć ich rzetelnej pracy, wykorzenić nałogi. Zniósł pańszczyznę i nadał chłopom wolność osobistą oraz  prawo dzierżawy ziemi. Wprowadził samorząd wiejski, zgromadzenie sołtysów, które rozsądzało spory na podstawie  kodeksu z jasnym zbiorem zasad. Uważał, że każdy człowiek musiał sam na siebie zarobić  i zdobyć wykształcenie, dlatego dbał o edukację chłopów – tworzył  szkółki i niemal całkowicie zlikwidował analfabetyzm w swoich włościach. Ustanowił też zasiłki dla osób niemogących się samodzielnie utrzymać, zakładał apteki, zapewniał pomoc lekarską, założył kasę oszczędnościowo-pożyczkową.

Ponadto upowszechnił uprawę ziemniaków, buraków pastewnych, koniczyny, chmielu i kapusty. Konstruował maszyny rolnicze (m.in. mechaniczną dojarkę i maszynę do obierania ziemniaków), których produkcję rozwinął w założonej fabryce. Zbudował cegielnię, tartak, młyn wodny, wiatrak i garbarnię oraz hutę, która stała się znana w ówczesnej Rosji. Zakład Brzostowskiego jako pierwszy na ziemiach polskich był połączony linią telegrafu. Dostarczał odlewy żelazne do budowy Kanału Augustowskiego, wytwarzał naczynia kuchenne, moździerze, lichtarze, statuetki, pomniki cmentarne (istniejące do dziś na okolicznych cmentarzach).

Przed śmiercią reformator sporządził testament, nadając chłopom prawo do własności gruntów. Testament powoływał Instytucję Rolno-Przemysłową, która miała kontynuować to dzieło i dbać o jego trwałość (przetrwała do 1949 r.). Brzostowski, jeden z najwybitniejszych polskich działaczy społecznych i gospodarczych, spowodował, że mieszkańcy Sztabina i okolic do dziś uchodzą za światłych rolników.