Józef Lustgarten to człowiek, który nie tylko rozwijał tradycję gry w piłkę nożną w Krakowie, ale również i w całej Polsce. Był jednym z pierwszych selekcjonerów kadry narodowej i działaczy Polskiego Związku Piłki Nożnej. Walczył o polską niepodległość. W czasie II wojny światowej komuniści zesłali go do łagru.
Urodził się w Krakowie 1 listopada 1889 r. i pochodził z żydowskiej rodziny. Jego edukacja rozpoczęła się w III Gimnazjum im. Jana Sobieskiego w Krakowie, po czym podjął studia prawnicze w Krakowie i Wiedniu. W 1913 r. zdobył kwalifikacje dyplomowanego sędziego piłkarskiego, a w 1919 r. obronił doktorat.
Choć często błędnie uważany jest za założyciela Cracovii – Lustgarten dołączył do klubu we wrześniu 1906 roku – ale to właśnie on zaproponował nazwę „Cracovia” dla Akademickiego Klubu Footballistów w Krakowie. Lustgarten był wszechstronnym zawodnikiem – grał jako bramkarz, napastnik i pomocnik. Jego zaangażowanie w klubie nie kończyło się na boisku; pełnił funkcje kierownika drużyny, sekretarza i wiceprezesa.
W czasie I wojny światowej służył w 3. Pułku Piechoty II Brygady Legionów. Walczył o odzyskanie przez Polskę niepodległości. Jego kraj był wtedy pod okupacją Niemiec, Rosji i Austrii. Po powrocie z frontu w 1915 r., w opustoszałym Krakowie, zorganizował drużynę piłkarską i przyczynił się do odbudowy obiektów sportowych zniszczonych przez wojsko. Za te zasługi został odznaczony Medalem Niepodległości oraz Złotym Krzyżem Zasługi.
Był również aktywny na szczeblu krajowym, będąc współtwórcą statutu Polskiego Związku Piłki Nożnej. Jego artykuły na temat sędziowania w „Przeglądzie Sportowym” uważano za niezbędne źródło wiedzy dla aspirujących sędziów. W 1922 został jednym z selekcjonerów polskiej kadry narodowej.
II wojna światowa, jak wielu innym Polakom i Żydom, przyniosła wiele cierpienia. W 1939 r. został aresztowany we Lwowie przez sowieckie NKWD. Następnie został zesłany do stalinowskich łagrów, gdzie spędził 17 lat. Po uwolnieniu, wrócił do Polski, od 1956 r., kontynuując działalność w Cracovii. W 1967 r. wchodził w skład zarządu klubu, uprzednio, tj. w 1958 r. zostając członkiem Rady Seniorów.
Zmarł 21 września 1973 r. w Krakowie.