Najbardziej znana stała się Franciszka Hanna z Meyersonów Ansztajnowa (1865-1942?) poetka i działaczka niepodległościowa. Jej matka, Malwina była powieściopisarką, piszącą w języku polskim. Ojciec, Bernard należał do elity kupieckiej, inicjując i popierając wprowadzenie języka polskiego do nauczania w żydowskiej gminie wyznaniowej w Lublinie.

Franciszka w 1885 r. wyszła za lekarza Marka Arnsztajna (1855-1930). Ich dom stał się miejscem spotkań elity niepodległościowej. Poetka, której twórczość zawierała liczne odniesienia do polskiej tradycji, należała do Polskiej Organizacji Wojskowej (POW), przechowując u siebie w mieszkaniu również archiwum tej organizacji. Mąż Franciszki, podobnie jak ona aktywny działacz polityczny i społeczny (biednych leczył bezpłatnie), razem z żoną współtworzył Lubelskie Towarzystwo Szerzenia Oświaty „Światło” (1906). Patriotyczną formację zawdzięcza wpływowi Arnsztajnowej polski poeta z Lublina – Józef Czechowicz (1903-1939). Pod koniec życia Franciszka przeszła na katolicyzm, wciąż jednak czuła się Żydówką. Została uhonorowana licznymi odznaczeniami państwowymi, zmarła najprawdopodobniej w 1942 r. w warszawskim getcie, gdzie trafiła wraz córką.

Jej syn, Jan Karol (1897-1934) był harcerzem, walczył w Legionach polskich, następnie jako żołnierz Wojska Polskiego w wojnie polsko-bolszewickiej. W II RP przeszedł na katolicyzm i pracował w Lublinie jako lekarz. Działał w organizacjach kombatanckich, sportowych oraz charytatywnych.

Arnsztajnowie swoją patriotyczną działalnością przyczyniali się do współpracy polsko-żydowskiej w XX wieku, mocno pracując na rzecz niepodległości państwa polskiego. Prawnuk Arnsztajnowej zrealizował film dokumentalny o swojej rodzinie pt.  „Album rodzinny” (2013).