W czasie II wojny światowej polski rząd na uchodźstwie uzyskał prawo emitowania znaczków, które przestawiały wysiłek Polaków w walce z niemieckim okupantem. Łącznie miały miejsce cztery ich emisje. Najważniejsze były dwie serie, w ramach których wypuszczono po osiem znaczków. Nazywano je „wydaniami londyńskimi”. Pierwsza z nich ukazała się 15 grudnia 1941 r., a przedstawiała polski okręt podwodny „Orzeł”. Znaczki wykonywano techniką wklęsłodruku.

Emisje były możliwe ponieważ w kwietniu 1941 r. Rząd RP na uchodźstwie uzgodnił z brytyjskim Ministerstwem Spraw Zagranicznych sprawę prawnego uregulowania działalności polskiej poczty, a przy okazji kwestię znaczków. Kilka miesięcy później prezydent Władysław Raczkiewicz przekazał ministrowi skarbu Henrykowi Strasburgerowi nadzór nad przedsiębiorstwem Polska Poczta Telegraf i Telefon.

Znaczki opiewały na różne sumy wyrażane w polskich złotych, jednak sprzedawane były za brytyjskie funty. Stosowano przelicznik 1 funt = 24 zł. Opłacano nimi przesyłki pocztowe kierowane z polskich okrętów wojennych i statków marynarki handlowej do krajów imperium brytyjskiego, krajów koalicji i neutralnych (z wyjątkiem Szwecji). a terenie Wielkiej Brytanii nie mogły one jednak obowiązywać, ponieważ nie wyrażały na to zgody londyńskie władze.

Pierwsza emisja to seria zatytułowana „Zniszczenia dokonane przez Niemców w Polsce” i „Wojsko Polskie w Wielkiej Brytanii”. Drugą z nich zatytułowano „Polskie siły zbrojne w walce z Niemcami”. Pojawiła się ona 1 listopada 1944 r. Oprócz nich wyemitowano dwa znaczki przedrukowanej serii pierwszej z okazji zdobycia przez Polaków Monte Cassino. Umieszczono na nich typograficzny nadruk – 18 V 1944 Monte Cassino. Ostatnie znaczki wypuszczono w obieg 3 lutego 1945 r. Było to tzw. wydanie dobroczynne z dopłatą na rzecz sierot po Powstaniu Warszawskim 1944 r.

W związku z cofnięciem uznania polskiemu rządowi na uchodźstwie przez rządy Stanów Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii znaczki utraciły moc obiegową 11 lipca 1945 r.

Warto podkreślić, że także Polskie Państwo Podziemne prowadziło walkę „znaczkową” z okupantem niemieckim na terenie Generalnego Gubernatorstwa. Odbywało się to przez nadrukowywanie polskiego orła na niemieckich znaczkach pocztowych. Polskie emblematy umieszczano na listach i paczkach kierowanych do instytucji niemieckich i do Polaków kolaborujących z Niemcami.