Dokładnie 80 lat temu, 8 marca 1944 r. Niemcy dokonali pacyfikacji wsi Jamy. W jej wyniku zamordowali 152 osoby, w tym kobiety i dzieci. Spalono również wszystkie zabudowania. Zbrodnia ta była odwetem prawdopodobnie za atak na pododdział Turkmenów w służbie  niemieckiej dokonany przez komunistyczną partyzantkę. 

Przed wybuchem II wojny światowej Jamy były wsią liczącą około 120 gospodarstw i zamieszkiwaną przez ponad 600 ludzi. Miejscowość znajdowała się około 40 km na północny wschód od Lublina. W czasie niemieckiej okupacji znalazła się w dystrykcie lubelskim.

Na początku marca 1944 r. we wsi pojawił się oddział Turkmenów, którzy wcześniej byli żołnierzami sowieckimi, a po wzięciu do niewoli przez Niemców utworzyli zbrojną formację kolaboracyjną. . Turkmeni po przybyciu zażądali zakwaterowania w kilku domach, wyżywienia oraz wyznaczenia furmanów z wozami na godz. rano 8 marca. Wkrótce informacja o ich pobycie dotarła do oddziału partyzantki komunistycznej dowodzonego przez Mieczysława Moczara. Późnym wieczorem partyzanci zaatakowali domostwa zajęte przez Turkmenów. Podczas  akcji kilku z nich zginęło, a kilkunastu zostało rozstrzelanych po wzięciu do niewoli.

Napad  spowodował przybycie do wsi karnej ekspedycji niemieckiej, w skład której, poza jednostkami SS i żandarmerii, wzięli również udział Turkmeni. Wieś została otoczona szczelnym kordonem, okupanci wchodzili do każdego z domów i wypędzali z nich mieszkańców, którzy byli potem mordowani. Część osób została zbiorowo rozstrzelana , część spalona żywcem w jednym z gospodarstw. Nie oszczędzano ani dzieci, ani kobiet. Te ostatnie przed śmiercią były również brutalnie gwałcone. Łącznie tego dnia Niemcy i ich pomocnicy zamordowali w Jamach 152 osoby, w tym 95 kobiet. Najmłodsza ofiara Janina Szkuat miała 6 miesięcy.

Zwłoki ofiar pochowano w zbiorowej mogile na cmentarzu w Ostrowie Lubelskim.