Kłamstwo jest nierozłącznie związane z systemem totalitarnym. Było one wszechobecne także przez cały czas funkcjonowania ustroju komunistycznego w Polsce. Pojawiło się już u zarania instalacji wasalnego wobec Związku Sowieckiego ośrodka władzy, jakim był powołany w lipcu 1944 r. Polski Komitet Wyzwolenia Narodowego (PKWN)
Przez cały okres funkcjonowania władzy komunistycznej w Polsce każdego roku dzień 22 lipca był świętem państwowym, obchodzonym w rocznicę powołania 22 lipca 1944 r. Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego (PKWN). Poza tym, że był on ustawowo wolny od pracy, władze komunistyczne w Polsce starały się wtedy organizować uroczystości często połączone z oddawaniem do użytku wiele inwestycji. Przykładowo był to odbudowany most Poniatowskiego w Warszawie (1946 r.), Pałac Kultury i Nauki, Stadion Dziesięciolecia (1955). Również komunistyczna konstytucja, napisana pod dyktando Józefa Stalina, została uchwalona 22 lipca 1952 r., a w wielu polskich miastach ulice i place nazywano mianem PKWN lub też 22 Lipca. W 1949 r. nawet znacjonalizowanej fabryce czekolady, będącej od początku powstania, czyli od 1851 w posiadaniu rodziny Wedlów, zmieniono nazwę na „Zakłady Przemysłu Cukierniczego im. 22 lipca, d.[awniej] E. Wedel”
W dniu 22 lipca 1944 r. moskiewskie radio podało informację, że właśnie tego dnia w Chełmie powstał Polski Komitet Wyzwolenia Narodowego, który jeszcze tego samego dnia ogłosił manifest przedstawiający swój program.
Faktycznie skład PKWN powstał 21 lipca i nie w Chełmie, ale w Moskwie. Sam sowiecki dyktator Józef Stalin decydował o jego powstaniu i osobach, które weszły w jego skład. Powołanie PKWN, będącym marionetkowym rządem całkowicie podległym Związkowi Sowieckiemu, było krokiem do całkowitego przejęcia władzy w Polsce przez komunistów, pomimo tego, że na emigracji w Londynie działał legalny rząd Polski.
Do Chełma przedstawiciel PKWN przybyli dopiero 27 lipca 1944 r., po wcześniejszym podpisaniu porozumień w Moskwie z władzami sowieckimi, w tym porozumienia o wspólnej granicy, w którym PKWN zrzekł się na rzecz Związku Sowieckiego polskich Kresów Wschodnich, wchodzących w skład państwa polskiego przed wybuchem II wojny światowej.