23 lutego 1850 r. urodził się Julian Ochorowicz, wybitny polski pozytywista, filozof, lekarz, psycholog, literat i wynalazca. Zakres jego zainteresowań badawczych zdumiewa rozległością i śmiałością łączenia odkryć z wielu gałęzi nauki.

Pochodził z rodziny mieszczańskiej. Początkowo kształcił się w Lublinie, był uczniem Gimnazjum Lubelskiego, którego nowoczesny wówczas gmach powstał dzięki staraniom Józefa Skłodowskiego, dziadka dwukrotnej polskiej noblistki. Następnie Ochorowicz był studentem Szkoły Głównej w Warszawie. Już wówczas publikował rozprawy z zakresu psychologii, a w 1869 r. skonstruował pierwszy w Polsce działający model piszącego telegrafu elektrycznego. W 1872 r. opublikował pracę, która zapewniła mu miejsce wśród najwybitniejszych przedstawicieli polskiego pozytywizmu: „Wstęp i pogląd ogólny na filozofię pozytywną”. Rok później uzyskał na uniwersytecie w Lipsku doktorat za pracę z zakresu psychologii i fizjologii ludzkiego mózgu oraz układu nerwowego. 

Po powrocie do kraju przeniósł się do Lwowa, gdzie w 1875 r. habilitował się, zostając docentem psychologii i filozofii natury. Wykładał na Uniwersytecie Lwowskim, zajmując się jednocześnie eksperymentami w dziedzinie elektryczności i elektromagnetyzmu oraz badaniem zjawisk z zakresu parapsychologii, a zwłaszcza hipnotyzmem i własnościami elektrycznymi ciała ludzkiego. W 1878 r. opisał w sposób  poprawny naukowo podstawowe problemy, których rozwiązanie miało umożliwić stworzenie telewizji. 

W 1882 r. Ochorowicz wyjechał do Paryża, gdzie poświęcił się badaniom naukowym, eksperymentom w zakresie hipnozy oraz działalności wynalazczej w dziedzinie telefonii. Zrealizował wiele rozwiązań konstrukcyjnych, m.in. mikrofon z opiłkami żelaznymi, telefon magnetyczny, termomikrofon i udoskonalony mikrofon węglowy. Jego wynalazki wzbudzały zainteresowanie nie tylko naukowców, ale również francuskich władz pocztowych i wojskowych. Aparaty jego systemu, przewodzące głos wyraźniej od innych, produkowano we Francji na skalę handlową. Ponadto Ochorowicz zbudował swój własny galwanometr do badań parapsychologicznych i prowadził badania w dziedzinie fototechniki. Jego dorobek pisarski obejmuje nie tylko dzieła naukowe, ale także publicystyczne i literackie. Zmarł 1 maja 1917 r. w Warszawie.