Po przegranej kampanii wrześniowej 1939 r. państwo polskie zostało zajęte przez dwóch agresorów III Rzeszę Niemiecką i Związek Sowiecki. Pomimo porażki Polacy nie zaprzestali walki. We Francji zostały powołane władze cywilne i wojskowe z Prezydentem Władysławem Raczkiewiczem (1885-1947) oraz generałem Władysławem Sikorskim (1881-1943), pełniącym funkcję premiera oraz naczelnego wodza. We Francji oraz później w Wielkiej Brytanii tworzone były polskie jednostki wojskowe. W dniu 27 września 1939 r. w Warszawie, została powołana konspiracyjna organizacja Służba Zwycięstwu Polski (SZP). Jej dowódcą został gen. Michał Tokarzewski – Karaszewicz (1893-1964).  W listopadzie 1939 r. Służba Zwycięstwu Polski została rozwiązana, a w jej miejsce gen, Sikorski powołał Związek Walki Zbrojnej (ZWZ), a na komendanta wyznaczył przebywającego we Francji gen, Kazimierza Sosnkowskiego (1885-1969). Pod koniec czerwca 1940 r. gen. Stefan Rowecki (1895-1944) został mianowany nowym komendantem głównym ZWZ. Struktury konspiracyjne były tworzone na terenach okupowanych zarówno przez Niemcy, jak również Związek Sowiecki.    W dniu 14 lutego 1942 r. gen. Władysław Sikorski wydał rozkaz o przekształceniu Związku Walki Zbrojnej w Armię Krajową. Na czele organizacji pozostał w dalszym ciągu gen. Stefan Rowecki. Był nim do czasu aresztowania go przez Niemców w Warszawie 30 czerwca 1943 r. Kolejnym dowódcą AK został gen. Tadeusz Komorowski (1895-1966), a po nim gen. Leopold Okulicki (1898-1946), który 19 stycznia 1945 r. wydał rozkaz rozwiązujący struktury AK.

W ramach swojej działalności AK prowadziło tzw. walkę bieżącą ( m.in. akcje dywersyjne, wywiadowcze i propagandowe), ale również przygotowywała się do powstania powszechnego. Do najbardziej spektakularnych akcji przeprowadzonych przez AK wymienić można zdobycie szczegółowych informacji na temat produkcji bomb latających V-1 i rakiet V-2  w Peenemünde na wyspie Uznam, w tym zdobycie egz. rakiety V-2, której istotne części dostarczono do Wielkiej Brytanii. W szczytowym okresie czyli latem 1944 r. w jej szeregach służyło ok. 380 tys. żołnierzy.