Do 3 marca w Muzeum Narodowym w Warszawie można oglądać wystawę „Bruno Barbey Zawsze w ruchu. Always on the move”. Ekspozycja ukazuje życie ludzkich społeczności obserwowane przez fotografa na pięciu kontynentach, w krajach takich jak, m.in. Bangladesz, Brazylia, Chiny, Egipt, Irak, Iran, Japonia, Korea, Kuwejt, Maroko, Meksyk, Nigeria, Senegal czy Wietnam.

Na wystawie prac francuskiego fotografa związanego z legendarną grupą Magnum można obejrzeć także zdjęcia oddające realia Polski i Ukrainy lat 80. ubiegłego stulecia – to relacja z krajów, które wkrótce wywalczyły niepodległość i uniezależniły się od ZSRR. Są tam także oryginalne odbitki z epoki (vintage prints), powstałe w tym samym czasie, co zarejestrowane na negatywach i diapozytywach sytuacje.

Dopełnieniem prezentacji są obiekty związane z pracą fotografa (aparat zniszczony podczas wojny, legitymacje prasowe) oraz publikacje – prestiżowe czasopisma ilustrowane zdjęciami Brunona Barbeya, pragnącego pokazać światu takie wydarzenia, jak protesty studenckie we Francji czy przemiany ustrojowe w Polsce.

Ekspozycja oddaje unikatowy charakter zdjęć, wyróżniających się na tle prac innych członków grupy Magnum, z którą Barbey związał się już w wieku 23 lat. Podczas gdy większość fotografów w latach 60. XX wieku wciąż wykonywała zdjęcia czarno-białe, artysta zdecydowanie odrzucił monochromatyzm. Inspiracją była dla niego historia malarstwa: wielokrotnie wyrażał podziw dla Henriego Matisse’a.

W perspektywie historycznej jest niezwykle istotne, że Barbey wykorzystywał potęgę barw w fotografii reportażowej, choć był to przecież obszar, który przez długi okres z wyraźną rezerwą podchodził do szerokiej i soczystej palety kolorystycznej. Barbey nie skupiał się wyłącznie na spektakularności wydarzeń – ich aktualność szybko przecież przemija – ale przede wszystkim na ponadczasowej jakości plastycznej obrazu. Na jego styl składają się więc intensywne barwy i wyrafinowane zestawienia kolorystyczne.

Arkadiusz Słomczyński