Pomysłodawcą założenia Żydowskiej Agencji Telegraficznej był amerykański dziennikarz Jakub Landau, który mieszkał w Holandii. Gdy w 1917 r. ruszyły prace nad jej stworzeniem, wkrótce okazało się, że oddziały ŻAT były potrzebne w najważniejszych stolicach państw europejskich, m.in. w Warszawie. Świetność agencji w Warszawie przerwała II wojna światowa.

Najważniejszym organizatorem ŻAT w Polsce był Mendel Mozes (1885-1966). Uzyskał dyplom rabina, ale równolegle interesował się dziennikarstwem. W 1917 r. założył Biuro Wiadomości Dziennikarskich (BWD). Działając podczas I wojny światowej, starał się gromadzić najważniejsze wiadomości z prasy rosyjskiej, niemieckiej i austriackiej, tłumacząc je na polski i jidysz. Następnie w formie „Biuletynu” sprzedawał go tym, którzy wykupili abonament.

W 1920 r. doszło do spotkania amerykańskiego dziennikarza J. Landaua z M. Mozesem, w wyniku którego BWD przekształciło się w warszawski oddział ŻAT. Siedziba agencji mieściła się w Al. Jerozolimskich 18. Szybko zyskała renomę jako apolityczne i bezstronne źródło informacji, które ceniły polskie władze. Ponadto dziennikarze ŻAT byli jedynymi, którzy przygotowywali w Polsce rzetelne materiały na temat życia Żydów na sowieckiej Ukrainie i w Związku Sowieckim.

Po wybuchu II wojny światowej agencja działała do 4 września 1939 r., przenosząc się następnie do Wilna, gdzie jej aktywność przerwał niemiecki okupant. Po wojnie próbowano ją wskrzesić – najpierw dała o sobie znać w Lublinie, a następnie w Łodzi jako Żydowska Agencja Prasowa, lecz jej żywot był krótki. W 1950 r. zakończyła działalność.