W województwie lubelskim, w położonej nieopodal Hrubieszowa miejscowości Masłomęcz, znajduje się skansen archeologiczny znany jako Wioska Gotów.

Jego historia sięga roku 1977, kiedy niewielka grupa lubelskich archeologów rozpoczęła poszukiwania zainspirowane drobnymi donosami badawczymi dotyczącymi tzw. złotego skarbu z Metelina oraz cmentarzyska i pojedynczych grobów wandalskich.  Prace prowadził w ramach porozumienia Rektora Uniwersytetu Marii Curie Skłodowskiej w Lubinie z wojewodą zamojskim Archeologiczny Ośrodek Badawczo-Konserwatorski. Ośrodkiem kierowali kierownicy Zakładu Archeologii Polski UMCS, nie pobierając za tą pracę dodatkowego wynagrodzenia. W ciągu wielu lat badań wyodrębniono trzy większe stanowiska, w Masłomęczu, Gródku i Hrubieszowie, a odkrycia powiązano z Gotami.

Goci byli jednym z największych plemion wschodniogermańskich, zamieszkiwali pierwotnie południe Półwyspu Skandynawskiego. Od I w. n.e. migrowali na południe. W połowie III wieku dotarli nad Morze Czarne, w rejony sąsiadujące z prowincjami rzymskimi i greckimi, tym samym znajdując swoje miejsce na  spisanych  kartach historii.

Skala odkryć w okolicy Hrubieszowa zaskoczyła badaczy, pozwalając na zdefiniowanie tzw. masłomęckiej grupy kulturowej, rozprzestrzenionej pomiędzy rzekami Huczawą, Bukową i Bugiem i wchodzącej  w skład kręgu kultur gockich. Osady istniały od schyłku II w. do przełomu IV i V w. Odkrycie stało się słynne na skalę europejską, ponieważ  z tego okresu nie są znane żadne większe siedliska Gotów. Do stanu zachowania osad i cmentarzysk przyczyniły się sprzyjające warunki naturalne (cechy gleby). Nowatorskie metody pracy zastosowane podczas wykopalisk i rekonstrukcji nazwano szkołą masłomęcką.

Odkryte przedmioty, takie jak kunsztownie wykonane zapinki do naszyjników, odlane z brązu i pokryte srebrem, cyną lub złotem bransolety, a nawet sfałszowana rzymska moneta świadczą o wysokim rozwoju sztuki rzemieślniczej. Zarówno stan rzemiosła, jak i zachowane fragmenty drogi i organizacja nekropolii w Masłomęczu pozwoliły niektórym z pracujących na tych stanowiskach archeologów na postawienie hipotezy, że osada w Masłomęczu pełniła funkcję tzw. proto-miasta. Stanowiła lokalne centrum życia gospodarczego i kulturalnego.