Dwudziestego czwartego marca 1944 roku, nad ranem, we wsi Markowa niedaleko Łańcuta niemieccy żandarmi zamordowali małżonków Józefa i Wiktorię Ulmów wraz z siedmiorgiem dzieci oraz ukrywanych przez nich Żydów: Gołdę Grünfeld, Leę Didner z córką oraz Saula Goldmana i jego czterech synów. Sprawcy dokonali tej zbrodni w sposób nieludzko okrutny. Zginęli ludzie, których jedyną „winą” było to, że byli Żydami. Zginęli także Polacy – ich gospodarze i opiekunowie, zwykli, niezamożni rolnicy, którzy wobec swoich żydowskich współobywateli wypełnili chrześcijański nakaz pomocy bliźniemu w potrzebie – napisał Prezydent Polski Andrzej Duda w gazecie „Polska Metropolia Warszawska” z okazji Narodowego Dnia Pamięci Polaków ratujących Żydów pod okupacją niemiecką.

Jak podkreślił Prezydent, „za tym szlachetnym nakazem serca podążyły tysiące Polaków”.

Wielu przypłaciło to życiem własnym, a nierzadko również swoich bliskich. Za wyświadczenie miłosierdzia płacili torturami, zesłaniem do obozu koncentracyjnego, dotkliwym pobiciem, uratą dorobku życia – stwierdził Andrzej Duda.

Prezydent Polski przypomniał, że ponad siedem tysięcy naszych rodaków, w tym Józefa i Wiktorię Ulmów, uhonorowano tytułem Sprawiedliwego wśród Narodów Świata.

Cierpienia tych cichych, czasem zapomnianych bohaterów domagają się godnego, trwałego upamiętnienia – a zbrodnie hitlerowców jednoznacznego moralnego potępienia oraz, w ślad za nim, sprawiedliwego zadośćuczynienia – wskazał Prezydent.

Polski przywódca dodał, że pomoc, której Polacy udzielili Żydom prześladowanym przez niemieckich sprawców Holokaustu, jest ważnym elementem naszej pamięci historycznej. 

Nie waham się stwierdzić, że jako heroiczny przykład solidarności i służby na rzecz wolności współtworzy dzisiaj polską tożsamość narodową – stwierdził Prezydent Duda.

Adrian Andrzejewski