Stacja Polarna Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu (UMK) na Spitsbergenie weszła w skład konsorcjum POLARIN (Polar Research Infrastructure Network) zrzeszającego 50 partnerów posiadających światowej klasy infrastrukturę w regionach podbiegunowych.

POLARIN to międzynarodowa sieć polarnych infrastruktur badawczych i ich usług, dzięki której uczeni mają sprostać wyzwaniom naukowym w regionach podbiegunowych. Zrzesza partnerów posiadających światowej klasy infrastrukturę w regionach polarnych i mających ugruntowane naukowe programy polarne. Konsorcjum pozyskało z programu HORIZON-INFRA blisko 14,6 mln euro na lata 2024–2029. Stacja Polarna UMK otrzyma z tego 105,3 tys. euro.

Konsorcjum zgromadziło unikalny zestaw 64 polarnych infrastruktur naukowych, od małych stacji badawczych w Arktyce i Antarktyce, po duże lodołamacze badawcze działające na obu biegunach. Koncentruje się na regionach szczególnie narażonych na zmiany klimatu, takich jak: Grenlandia, Svalbard i atlantycki sektor Oceanu Arktycznego na półkuli północnej oraz Półwysep Antarktyczny i obszar Morza Weddella/Ziemi Kronning Maud na półkuli południowej.

Uzupełniają je repozytoria rdzeni lodowych i osadowych, oferujące kilka tysięcy metrów rdzeni z obu biegunów oraz bazy danych, które oferują wirtualny dostęp do danych gromadzonych przez prawie pół wieku w regionach polarnych. Tak szeroka gama infrastruktur badawczych nigdy wcześniej nie była dostępna.

– Regiony polarne odgrywają kluczową rolę w systemie Ziemi. Są strażnikami zmian klimatycznych, ekspansji człowieka i poszukiwania nowych zasobów. Aby zrozumieć i przewidzieć kluczowe procesy w regionach polarnych oraz zapewnić informacje oparte na naukowych dowodach, społeczność badaczy potrzebuje dostępu do światowej klasy infrastruktury działającej w tych miejscach – mówi dr hab. Ireneusz Sobota, dyrektor Centrum Badań Polarnych i kierownik Stacji Polarnej UMK.

Arkadiusz Słomczyński